2013 Maleisië

Maleisië stond al lang op ons programma. Het heeft natuur, cultuur, en behoort economisch gezien tot de Aziatische Tijgers. En daarom wilden we er zelf graag een keer kijken. Wij wilden vooral het moderne Maleisië leren kennen en niet zozeer de toeristisch veel bezochte plaatsen.

Ons idee was om zoveel mogelijk onder te duiken in het Maleisische leven, anders gezegd “go with the flow”. Dat betekende veel gebruik maken van binnenlandse vluchten, eten in de vele eettentjes die werkelijk overal te vinden zijn, meestal slapen in prima middenklasse hotels en lekker vrij zijn met een gehuurde auto. En natuurlijk waar het kan, veel te voet. De mensen zijn overal heel aardig en communicatief. Op die manier zijn wij met veel inwoners van het land in contact gekomen – soms  hebben ons ook uitvoerige achtergrond informatie gekregen – zo hebben wij veel over het land kunnen leren. Klik hier als je onze route wilt bekijken.

Wij vonden Maleisië een heerlijk land om ontspannen doorheen te trekken. Op “onze manier” comfortabel bereisbaar. Sibylle had een interessante route uitgezet en al onze overnachtingen van te voren geregeld via TripAdvisor. Ook de binnenlandse vluchten en de huurauto’s waren van te voren geboekt.

Het is duidelijk dat zich op dit moment een welvarende, zelfbewuste middenklasse ontwikkelt in Maleisië. Er ontstaan op een aantal plaatsen middenklassenwijken met mooie huizen. En deze middenklasse houdt er van op reis te gaan in eigen land, je komt ze overal tegen. Je merkt het ook aan het wagenpark, relatief nieuwe auto’s, vaak lokaal geproduceerd, met schone motoren. Ze realiseren zich dat hun land in opbouw is. Ze werken er hard aan mee. En ze zijn er trots op.

Het is overigens niet alles koek en ei in Maleisië. Er zijn veel bevolkingsgroepen en religies. Maar er is een sluimerend conflict aanwezig tussen de Chinese en Maleise bevolking. De Hindoestaanse bevolkingsgroep probeert daar weer pragmatisch tussendoor te manoeuvreren. We hopen zeer, dat dit alles zich in goede banen blijft bewegen.

Nog iets over de foto’s. Deze zijn allemaal genomen met een Canon S95. Een digitale point-and-shoot camera, zo groot als een pakje sigaretten. Sibylle heeft de meesten geschoten en Bert heeft ze bewerkt. Ongelofelijk wat zo’n kleine digitale camera tegenwoordig kan. Bert miste alleen zijn lange telelenzen.

Naar de foto serie >>