Hier zitten we gebogen over de kaarten. Van links naar rechts: Ben, John, Hans en Bert. Onze Land Rover op de achtergrond. En goede kaarten vormden direct ook het eerste probleem. De beste kaart van de Sahara was de “Michelin 153”. Maar die werd niet meer gedrukt. Zolang Marokko en Algerije ruzie hadden over hun grensgebied, wilde Michelin zich niet aan een nieuwe uitgave van de 153 wagen. Dus gingen we over naar zeer gedetailleerde kaarten van de US Airforce.
De basis voor alle voorbereiding bestond uit het uitzetten van de route. Daarbij maakten we gebruik van twee boeken, beiden in de jaren ’70 geschreven door twee reizende paren, die daarin hun ervaringen met diverse Sahara routes hadden opgeschreven. Zo wisten we beter wat ons te wachten stond en konden we plannen wat we onderweg nodig hadden aan levensmiddelen, uitrusting, brandstof en water.
Er was heel veel te doen om de reis goed voor te bereiden. Maar we wisten ook wat we aan elkaar hadden. En daarom besloten we het werk over twee teams te verdelen. Ben en John namen de routeplanning, de logistiek en de navigatie voor hun rekening. En Hans en Bert het voorbereiden van de auto. En het betekende natuurlijk ook dat het ene team ons ook daarwerkelijk dwars door de Sahara zou naivigeren en het andere team onder iedere conditie de auto draaiend zou houden. Verdwalen of onoplosbare problemen met de auto betekenen in de Sahara meestal “einde oefening”.
De grootste uitdaging als het ging om navigatie, was om betrouwbaar onze positie te kunnen bepalen als dat nog was. Omdat GPS nog niet voor civiele doeleinden beschikbaar was, moest er worden terug gevallen op het sextant. En wel een sextant met een kunstmatige horizon. In die tijd werden dat soort sextanten nog gebruikt door de KLM, o.a. voor de navigatie over de Noordpool met de oude DC-8. En gelukkig kregen we zo’n sextant te leen. Ben en John leerden hoe ze daar feilloos mee om konden gaan.
Hans en Bert gingen aan de slag met de voorbereiding van de Land Rover. Het ging niet alleen om het uitrusten van de auto, zodat hij geschikt was voor de reis en de lange pistes zonder bevoorradingspunten. We hielden ons vooral bezig met wat er onderweg kapot kon gaan en hoe dat te repareren zou zijn. En de Land Rover had, in tegenstelling tot zijn imago, heel wat zwakke punten. Anders gezegd, het ging er om welke reserve onderdelen we mee moesten nemen en wat voor gereedschap.
Beide teams hebben onderweg een keer moeten laten zien wat ze konden. Hans en Bert hebben onderweg het achtedifferentieel moeten reviseren toen dat kapot draaide. En Ben en John hebben een keer onze positie moeten bepalen toen het er echt op aan kwam.